نقش درناژ نازوبیلاری ERCP

ERCP اولین انتخاب برای درمان سنگ‌های مجرای صفراوی است. پس از درمان، پزشکان اغلب یک لوله تخلیه نازوبیلاری قرار می‌دهند. لوله تخلیه نازوبیلاری معادل قرار دادن یک سر یک لوله پلاستیکی در مجرای صفراوی و سر دیگر آن از طریق دوازدهه است. تخلیه معده، دهان و سوراخ بینی به بدن، هدف اصلی تخلیه صفرا است. از آنجا که پس از عمل در مجرای صفراوی، ممکن است در انتهای پایینی مجرای صفراوی، از جمله دهانه پاپیلای دوازدهه، ادم ایجاد شود که منجر به تخلیه ضعیف صفرا می‌شود و هنگامی که تخلیه صفرا ضعیف باشد، کلانژیت حاد رخ می‌دهد. هدف از قرار دادن مجرای نازوبیلاری این است که در صورت وجود ادم در نزدیکی زخم جراحی، صفرا بتواند در مدت کوتاهی پس از عمل خارج شود، به طوری که کلانژیت حاد پس از عمل رخ ندهد. کاربرد دیگر این است که بیمار از کلانژیت حاد رنج می‌برد. در این حالت، خطر ابتلا به سنگ در یک مرحله نسبتاً زیاد است. پزشکان اغلب یک لوله تخلیه نازوبیلیاری در مجرای صفرا قرار می‌دهند تا صفرای کثیف آلوده و غیره را تخلیه کنند. برداشتن سنگ‌ها پس از پاک شدن صفرا یا بهبودی کامل عفونت، این روش را ایمن‌تر کرده و بیمار سریع‌تر بهبود می‌یابد. لوله تخلیه بسیار نازک است، بیمار درد واضحی احساس نمی‌کند و لوله تخلیه برای مدت طولانی، معمولاً بیش از یک هفته، قرار داده نمی‌شود.